Czytaj także -> hodowla róż w szklarni oraz jak przedłużyć świeżość róż i pakowanie kwiatów ciętych
okulizacja róż na pniu , pielęgnacja róż wiosną

Hodowla róż w gruncie

Jak hodować róże? W tym artykule znajdziesz wszystko o uprawie róż. Róże w ogrodzie należą do najbardziej rozpowszechnionych i powszechnie znanych roślin ozdobnych. Kwiaty róże zastosowanie mają ogromne i różnorodne. W uprawie gruntowej i szklarniowej róże uprawiane są na kwiat cięty. Róże cięte mają duże zastosowanie w bukieciarstwie i dekoracji wnętrz. W miastach i parkach róże wysadzane są na rabatach, zieleńcach i kwietnikach stanowiąc barwną ozdobę w ciągu całego lata, a kolory róż są przebogate. W ogrodach przydomowych i na działkach są jednocześnie ozdobą otoczenia i dostarczają kwiatów ciętych przez całe lato, a wazon z różą wygląda przepięknie. Odmiany o długich, wiotkich pędach stosowane są jako pnącza do obsadzania bram, pergoli, murków oporowych, ścian, balkonów, balustrad itp. W parkach wysadza się liczne, całkowicie wytrzymałe na mróz gatunki tzw. botaniczne jako krzewy ozdobne. W niektórych krajach róże stanowią podstawowy surowiec do produkcji olejku różanego.
Dzisiejsze róże odmian uprawnych (tzw. szlachetne) są wielokrotnymi mieszańcami wielu odmian uprawnych tych roślin i gatunków dzikich. Ogrodnictwo ozdobne dysponuje kilku tysiącami odmian róż. Wiele z dawnych odmian zostaje wyparte przez nowe, lepsze odmiany, odznaczające się wartościowszymi cechami.

Róże wielkokwiatowe uprawa. W praktyce ogrodniczej przyjął się podział róż na 4 wielkie grupy:
a) róże wielkokwiatowe
b) róże wielokwiatowe, inaczej bukietowe
c) róże pnące
d) róże parkowe.

Róże wielkokwiatowe uprawa

Odznaczają, się ładnym kształtem pąka oraz dużymi kwiatami o najrozmaitszych kolorach i odcieniach.
W naszych warunkach klimatycznych wymagają one zabezpieczenia przed mrozami. Najliczniejszą rasę róż w tej grupie stanowią tzw. mieszańce herbatnie. Niekiedy spotyka się jeszcze w uprawie róże Perneta i remontanty.
Róże wielokwiatowe. Odznaczają się długotrwałym kwitnieniem i dość dużą wytrzymałością na mróz, wymagają jednak w naszych warunkach zabezpieczenia na zimę.

Zdjęcia róż.

Róże wielokwiatowe przede wszystkim nadają się do obsadzania rabat i kwietników, mogą też być stosowane do uprawy w doniczkach.

Niektóre z nich, a w szczególności grupy Floribunda grandiflora nadają się do uprawy w szklarni.

Róża pnąca

Mają wiotkie pędy dochodzące do 5 metrów długości. Róże pnące odmiany. Oprócz odmian kwitnących jednorazowo w ciągu roku, ale za to bardzo obficie przez okres 2-3 tygodni, występują w tej grupie odmiany powtarzające kwitnienie. Odznaczają się one jednak słabszym i mniej efektownym kwitnieniem. Niektóre odmiany róż pnących nie wymagają okrywania na zimę. Róża pnąca uprawa- podobnie jak róża ogrodowa.

Róże parkowe

Wywodzą się od gatunków dzikich. Róża parkowa jest całkowicie wytrzymała na mróz. Stosowane są jako krzewy ozdobne w parkach. Róża parkowa uprawa- podobnie jak róża ogrodowa.

Uprawa róż piennych.

Okulizacja róży piennej. Przy produkcji róż piennych stosujemy okulizację nie na szyjce korzeniowej, lecz na wprowadzonym w charakterze pnia pędzie podkładki. Zależnie od wysokości pnia rozróżniamy róże niskopienne (50-70 cm), półpienne (75-100 cm) i róże wysokopienne- róże na pniu o wysokości powyżej 100 cm. Okulizacja róż piennych na pniach wysokości 140-160 cm powoduje uzyskanie róż pienne zwisłe, inaczej płaczących.
Podkładkami dla róż piennych również są siewki róży dzikiej wybierane spośród najsilniejszych egzemplarzy (średnica szyjki 8-12mm). Wykopane jesienią silne siewki sadzi się ponownie w szkółce w rozstawie 60x20 cm i pozostawia na miejscu przez 2 lata. Uprawa róży piennej- w drugim roku stosuje się obfite nawożenie, a jesienią wykopuje. Po wykopaniu usuwa się wszystkie rozgałęzienia, pozostawiając jedynie dwa najsilniejsze pędy.
Róże pienne uprawa. Wiosną po przezimowaniu usuwa się słabszy z pozostałych 2 pędów oraz wszystkie pączki na szyjce korzeniowej, pozostawiając tylko na jego wierzchołku mały koronkę.
Tak przygotowane dziczki sadzi się w rozstawie 80-100x25-30 cm tak, aby pędy skierowane były w jedną stronę, co ułatwia naginanie przy zimowym zabezpieczeniu. W celu otrzymania prostych pni przywiązujemy poszczególne pędy do rozciągniętych wzdłuż rzędów drutów. Róża pienna hodowla. Wszystkie wyrastające boczne pędy należy starannie wycinać na tzw. obrączkę.
Okulizację przeprowadza się w ten sam sposób i w tym samym terminie co róż krzaczastych. Aby otrzymać równomiernie rozwiniętą koronę, zakłada się jednocześnie dwa oczka na pniu z obu jego stron. Po przyjęciu się oczka należy odciąć „dziką” koronę, pozostawiając jedynie nad miejscem okulizacji dla zabezpieczenia oczek czop długości 10-12 cm. Jesienią pnie nagina się do ziemi, kulkuje i obsypuje ziemią dla zabezpieczenia przed mrozami.
Róże pienne hodowla. Wiosną po odkryciu przywiązuje się pędy ponownie do drutów, usuwa czopek i nie dopuszcza do wybijania odrostów i dzikich pędów. W celu wywołania rozkrzewienia i uformowania koronki stosuje się w ciągu lata kilkakrotne uszczykiwanie.

Uprawa róży na kwiat cięty

Pod róże najbardziej nadają się gleby zasobne w składniki pokarmowe, piaszczysto-gliniaste, z dostateczną ilością wapnia (pH 6,5-7,0). Kwatery należy sytuować w miejscu słonecznym, zacisznym, osłoniętym od wiatrów północno-wschodnich.

Przy uprawie róż na kwiat cięty konieczne jest przede wszystkim staranne przygotowanie gleby przed wysadzeniem krzewów.

Pole musi być głęboko uprawione (40-50 cm) i jesienią obficie wynawożone obornikiem w ilości 0,7-1 t na 100 m2. Wiosną przed sadzeniem róż nie zaleca się stosowania zbyt dużych dawek nawozów mineralnych, gdyż róże należy do roślin wyjątkowo wrażliwych na zbyt duże stężenie roztworu glebowego, przynajmniej w pierwszym okresie po posadzeniu.

Komentarze do artykułu

Dodaj komentarz

Przeczytaj również: