Choroby grzybowe truskawki.

Przeczytaj także: historia truskawki -> truskawki fragaria, truskawka pochodzenie, terminarz prac, produkcja sadzonek, zakładanie plantacji matecznej, przygotowanie gleby i sadzonek, nawożenie przed sadzeniem, terminy i systemy sadzenia, zakładanie plantacji, sadzenie truskawek, nawożenie pogłówne, nawadnianie, koszenie liści, szkodniki kwieciak , szkodniki mątwik , choroby werticylioza

Uprawa truskawek choroby- szara pleśń.

Szara pleśń jest w naszych warunkach najgroźniejszą chorobą truskawek, niszczącą niekiedy cały plon lub większą jego część.
Poraża ona wszystkie organy roślinne. Na zagęszczonych plantacjach powoduje również zgniliznę pędów nadziemnych i pąków wierzchołkowych truskawki. Największą obniżkę plonu powoduje jednak porażenie kwiatów i owoców. Pierwszymi objawami choroby na owocach są brunatne plamy, najczęściej rozpoczynające się pod kielichem w miejscu odchodzenia szypułki od dna kwiatowego lub wokół zakażonych słupków, na których grzyb przez długi czas znajdował się w formie utajonej, bezobjawowej. Najwięcej strat powoduje porażenie występujące w formie ukrytej, bezobjawowej zachodzące podczas kwitnienia. Pozornie zdrowe owoce, po krótkim przechowywaniu lub transporcie i obrocie – gwałtownie gniją. Gnicie to jest również spowodowane infekcją kwiatów. Grzyb pojawił się tu jednak dopiero w sprzyjających warunkach, w wyniku zawilgocenia lub przejrzenia owoców.
Uprawa truskawek choroby. Zwalczanie. Dużą rolę odgrywa chemiczna ochrona truskawek przed tą chorobą. Zwyżka plonów owoców dzięki opryskiwaniu przeciwko szarej pleśni spowodowana jest nie tylko zmniejszeniem nasilenia gnicia owoców, ale również zwiększeniem liczby zawiązanych owoców. Chorobie można zapobiec wyłącznie przez chemiczną ochronę kwiatu przed zakażeniem. Pierwszy opryskiwanie wykonuje się, gdy 10% kwiatów znajduje się w stadium białego pąka, a drugie i następne opryskiwanie w odstępach 7 dni- aż do momentu, gdy z 10% kwiatów opadną płatki korony.

Biała plamistość liści truskawki.

W wilgotnych latach niszczy liście, silnie osłabia wzrost roślin, ogranicza tworzenie się rozłogów i pąków kwiatowych oraz zmniejsza plon owoców.
Pierwotnego zakażenia wiosną dokonują zarodniki konidialne, tworzące się bardzo licznie na pseudosklerocjach znajdujących się na porażonych liściach. W miejscach na infekcji na liściach powstają małe, okrągławe szarobiałe plamy otoczone purpurową obwódką. Chore liście żółkną i szybko zamierają. Porażeniu mogą również ulegać łodygi kwiatostanu, działki kielicha, owoce i rozłogi. Grzyb zimuje głównie w postaci małych, czarnych pseudosklerocjów, tworzących się w dużej ilości na peryferiach plam, na liściach.

Czerwona plamistość liści truskawki.

Grzyb poraża liście, łodygi kwiatostanów i działki kielicha. Na liściach tworzą się niewielkie purpurowo karminowe, okrągłe plamy powodujące żółtoczerwone przebarwienia tkanki najpierw wokół plam, a później całej blaszki. Silnie porażone liście zasychają. Zarówno porażenie liści, jak i kielichów prowadzi do obniżenia plonów owoców. Przeciętna obniżka plonu spowodowana przez białą i czerwoną plamistość wynosi około 20%.
Grzyb zimuje na porażonych liściach w postaci tzw. acerwulusów, w których tworzą się zarodniki konidalne. Zarodniki te podczas deszczowej pogody zakażają młode, rozwijające się liście.
a

Mączniak prawdziwy truskawki.

Choroba ta wyrządza duże szkody zarówno w matecznikach, w których niszczy młode sadzonki, jak i na plantacjach towarowych, gdzie opanowuje kwiaty, zawiązki owoców i powoduje utratę wartości handlowej owoców.
Łagodny, wilgotny klimat oraz duże wahania temperatur, powodujące skraplanie się pary, bardziej sprzyjają rozwojowi grzyba i rozprzestrzeniania się choroby niż ulewne deszcze.
Charakterystycznym objawem choroby jest mączysty nalot, występujący głównie na dolnej stronie liści. Na ich górnej stronie u niektórych odmian pojawiają się czerwone plamy. Chore liście zawijają się brzegami ku górze, zwykle nie dorastają do normalnej wielkości i szybko zamierają. Porażeniu ulegają również kwiaty, zawiązki owoców, dojrzewające owoce, łodygi kwiatostanu, szypułki i rozłogi. Pojawia się na nich podobny białawy nalot. Zakażenie owoców na krótko przed zbiorem nie wywiera ujemnego wpływu na ich wzrost i wielkość, jednak owoce pokryte mączystym nalotem tracą wartość handlową i konsupcyjną. Silne zahamowanie wzrostu, zniekształcenia i szybkie zasychanie owoców zaobserwowano wypadkach zakażenia młodych zielonych zawiązków owoców. Groźna jest również infekcja kwiatów, gdyż porażone kwiaty zamierają.
Mączysty nalot składa się z grzybni, trzonków konidialnych i zarodników konidialnych grzyba. Wśród nich występują również otocznia grzyba (ciemne punkty), w których rozwija się jeden worek zawierający 8 zarodników workowych. Grzyb zimuje zarówno w postaci otoczni, jak i grzybni, na której wiosną tworzą się zarodniki konidialne.

Zwalczanie czerwonej, białej plamistości liści i mączniaka prawdziwego truskawki.

Bardzo duże znaczenie w ograniczeniu występowania tych chorób mają niektóre zabiegi agrotechniczne. Usuwanie i niszczenie wiosną zeszłorocznych liści, na których znajdują się zimujące stadia grzybów, zmniejsza ilość zarodników zakażających młode organy truskawek.
Wczesne usuwanie chwastów umożliwiające szybkie obsychanie roślin po deszczach, skraca okres zwilżenia koniecznego do infekcji. Również koszenie liści po zbiorze owoców oraz uprzątnięcie słomy podłożonej pod owoce przyczyniają się do zwiększenia zdrowotności roślin. Bardzo ważne jest też, aby nie stosować na plantacjach zbyt dużo azotu, ponieważ zwiększa on wrażliwość roślin na choroby.
Choroby występujące w dużym nasileniu zwłaszcza odmianach podatnych, należy koniecznie zwalczać chemicznie. Główne nasilenie choroby liści przypada na okres po zbiorze owoców.

Komentarze do artykułu

Dodaj komentarz

Przeczytaj również: