Kiedy siać buraki >> Burak ćwikłowy na nasiona

Burak ćwikłowy uprawa. Wiadomości ogólne.

Burak ćwikłowy właściwości. Opis botaniczny.

Burak ćwikłowy właściwości. Burak ćwikłowy jest rośliną dwuletnią. Nasiona buraka ćwikłowego. W materiale siewnym są tzw. kłębki, złożone z 2-5 niełupek zrośniętych ze zdrewniałym okwiatem i zawierających 2-5 małych, ciemnobrunatnych nasion. W 1 gramie znajduje się 50-80 kłębków. Zdolność kiełkowania nasion zachowują 5-6 lat. Liście są czerwone lub zielone, zależnie od odmian oraz wilgotności i temperatury gleby.

Korzenie spichrzowe bywają różnych kształtów (kuliste, spłaszczone lub wydłużone). Na przekroju korzenia buraka widzimy kilka pierścieni (4-12). Liczba ich odpowiada liczbie miazgi twórczej, która znajduje się na pograniczu pierścieni ciemniejszych i jaśniejszych. Pierścienie nie powinny być wyraźne. Korzenie powinny mieć jednolite, ciemne zabarwienie. Właściwe korzenie wrastają w glebę na głębokość ponad 1 m.

Botwina właściwości. W drugim roku wegetacji burak tworzy rozgałęzione, w dolnej części ulistnione pędy kwiatostanowe wysokości 100-140 cm. Kwiatostanem jest wiecha. Kwiaty są obcopylne i wiatropylne.
Buraki ćwikłowe wartości odżywcze. Wartość energetyczna i biologiczna. Częścią jadalną buraka jest nie tylko korzeń spichrzowy, ale i młode liście. Zawartość cukrów w korzeniu wynosi 6-8%, białka 1,5%. Ponadto korzeń zawiera nieduże ilości kwasu szczawiowego i jabłkowego. Botwina wartości odżywcze. Liście botwiny zawierają około 2,5% białka i znacznie więcej kwasów i witamin oraz składników mineralnych niż korzeń spichrzowy.
Burak ćwikłowy zastosowanie. Ze względu na łatwość uprawy, stosunkowo nieduże wymagania glebowe i potrzeby nawozowe oraz dobre przechowywanie się, burak jest warzywem znajdującym się na trzecim miejscu co do wielkości spożycia i powierzchni uprawy.


Na temat chorób i szkodników buraka ćwikłowego można się dowiedzieć z tego tekstu: Mszyca trzmielinowo burakowa

Wymagania klimatyczne i glebowe.

Burak ćwikłowy siew. Nasiona zaczynają kiełkować w temperaturze 8°C. Długotrwałe wiosenne chłody mogą spowodować wybijanie roślin w pędy kwiatostanowe. Najodpowiedniejsza temperatura dla wzrostu buraka wynosi 15-18°C. Korzeniom nie szkodzą jesienne krótkotrwałe przymrozki do — 2°C. Wysoką temperaturę burak znosi znacznie lepiej niż inne warzywa korzeniowe. Jest bardzo wrażliwy na brak światła. Nie można uprawiać go pod drzewami czy innymi zacieniającymi roślinami. Kłębki w okresie kiełkowania oraz siewki wymagają bardzo wilgotnej gleby. Starsze rośliny buraka znoszą suszę lepiej niż inne warzywa korzeniowe, ale nadmiar opadów ujemnie wpływa na wzrost korzeni.
Burak można uprawiać na każdej glebie, która nadaje się pod uprawę innych gatunków warzyw. Nieodpowiednie są gleby kwaśne, na których rośliny rozwijają się słabo i źle plonują.

Burak ćwikłowy uprawa.

Uprawa buraka w gruncie. Burak ćwikłowy odmiany. Odmiany buraka ćwikłowego różnią się długością okresu wegetacji, kształtem i intensywnością barwy korzenia spichrzowego.

Stanowisko w mianowaniu.

Botwina uprawa. Burak uprawiany jest w drugim roku na glebie żyznej w trzecim roku po oborniku. Uprawiany na glebie bardzo żyznej ma korzeń duży, pękający; słabo zabarwiony. Najlepsze jest stanowisko po roślinach odchwaszczających pole, np. po ogórku, kapuście, ziemniaku. Buraki na zbiór jesienny można uprawiać po roślinach wcześnie schodzących z pola (przed lipcem) i po buraku uprawianym na sprzedaż w pęczkach.

Uprawa roli i nawożenie.

Buraki ćwikłowe uprawa. Burak nie jest bardzo wrażliwy na małą zawartość próchnicy w glebie, jeżeli jest ona dostatecznie zasobna w składniki pokarmowe. Burak ćwikłowy nawożenie. Natomiast jest bardzo wrażliwy na niedobór azotu i potasu oraz na kwaśny odczyn gleby (pH poniżej 6,5). Buraki uprawiane na glebach ubogich w azot mają liście intensywnie czerwone. Burak źle znosi przedsiewne wapnowanie wapnem palonym, należy więc nawóz ten zastosować jesienią.

Kiedy siać buraki? Burak ćwikłowy siew.

Uprawa buraków ćwikłowych. Burak przeznaczony na zbiór wczesny do sprzedaży w pęczkach wysiewa się, gdy tylko gleba obeschnie i się ogrzeje. Na zbiór późny nie należy siać buraka za wcześnie, zwłaszcza na glebach żyznych, ponieważ korzenie będą za duże, a wówczas mają mniejszą wartość handlową. Za najlepsze uważane są korzenie o średnicy 5-10 cm. Dlatego też siew wykonuje się w połowie maja, a na glebach żyznych — nawet do końca czerwca. Buraki z późniejszego siewu są zawsze mniej zachwaszczone, ponieważ większość chwastów, które wzeszły na wiosnę, niszczy się broną lub kultywatorem. Jeżeli pole jest bardzo zachwaszczone, można wykonać przed siewem płytką podorywkę.
Wysiew buraka ćwikłowego. Sieje się w rzędy co 30-50 cm, w rzędzie co 3-5 cm; głębokość przykrycia 2-3 cm, Jeżeli siewnik wielorzędowy nie ma kółek ugniatających, to po siewie należy pole zwałować, a następnie zabronować skośnie do kierunków rzędów, aby zapobiec zaskorupieniu się gleby.
Botwinka uprawa. Jeżeli sieje się w terminie późniejszym lub na glebach zlewnych, łatwo zaskorupiających się, pewniejszy jest siew gniazdowy; w rzędzie umieszcza się po 2-3 kłębki co 1,2-1,5 cm. Ilość wysiewu wynosi 12-15 kg na 1 ha. Na glebach ciężkich, a jednocześnie dostatecznie wilgotnych zaleca się siew na niskich redlinach. Czasem po wysianiu nasion, zwłaszcza po silnym deszczu, tworzy się na powierzchni skorupa. Aby ułatwić wzejście roślin, należy ją zniszczyć lekką broną, skośnie do kierunku rzędów wysianych buraków.

Botwina uprawa, zabiegi pielęgnacyjne.

Gdy rośliny wzejdą, należy natychmiast spulchnić glebę gracą w pobliżu rzędów, a w międzyrzędziach — planetem ręcznym lub pielnikiem. Gdy rośliny podrosną, odchwaszcza się je ręcznie w rzędach. Odchwaszczanie wykonuje się jeszcze raz łub dwa razy.
Na glebach mniej zasobnych po odchwaszczaniu i przerywce -należy zastosować saletrę amonową (100 kg na 1 ha).

Zbiór buraka ćwikłowego i przygotowanie do sprzedaży.

Do sprzedaży na pęczki zbiera się zwykle buraki stopniowo, wyrywając największe. Zbiór jesienią wykonuje się jednorazowo w październiku. Jeżeli przy wyciąganiu liście się urywają, należy podważać korzenie widłami szerokozębnymi. Buraki układa się w pryzmę, najlepiej w kształcie podkowy, następnie obcina liście, pozostawiając ogonki liściowe nie dłuższe niż 1 cm, oraz sortuje na wybory- I, II i korzenie dla przemysłu.

Botwina przechowywanie.

Botwina na zime. Korzenie przechowuje się w kopcach zagłębionych na 15-20 cm, szerokości 1,0-1,2 m, wysokości 1 m. Ułożone w pryzmę korzenie przykrywa się ziemią. Po pierwszych silniejszych mrozach, gdy temperatura w kopcu spadnie do 1°C, daje się na wierzch warstwę słomy lub liści grubości 20-25 cm, a następnie warstwę ziemi grubości 8-10 cm. Z nadejściem silnych mrozów (poniżej - 15°C) należy kopce obsypać dodatkowo ziemią lub śniegiem. Najlepsza temperatura przechowywania buraków wynosi od 0 do 2°C.

Uprawa botwiny w tunelu. Uprawa przyspieszana.

Siew buraka ćwikłowego. Aby wcześnie uzyskać boćwinę, czyli młode liście, wysiewa się burak w inspekcie lub w szklarni. Uprawa botwiny w tunelu, w szklarniach (przeważnie zimnych) lub w inspektach odbywa się go jako przedplon, lub współrzędnie z roślinami o długim okresie wegetacji. Chcąc przyspieszyć wzejście o 6-7 dni, wysiewa się nasiona podkiełkowane. Do obsiania 1 m2 potrzeba 5 g nasion przy uprawie współrzędnej i 10 g przy uprawie czystej. Nasiona wysiewa się w rzędy co 8—10 cm. Temperatura w szklarni czy inspekcie powinna wynosić 15-20 °C. Po 6-7 tygodniach od siewu zaczyna się rośliny przerywać i sprzedawać w pęczkach. Można też wysiać nasiona podkiełkowane do inspektu wędrownego w połowie kwietnia, a w początku maja przenieść skrzynię na zagony z innymi roślinami.

Uprawa buraka ćwikłowego na nasiona

Burak ćwikłowy termin siewu i sposób uprawy na wysadki są takie same przy uprawie na zbiór późny, do przechowywania zimowego. Przed przechowywaniem wszystkie korzenie nietypowe pod względem kształtu i zabarwienia przeznacza na konsumpcję.
Burak jest rośliną obcopylną i wiatropylną. Dlatego plantacje -nasienne innych odmian, a nawet buraka pastewnego lub cukrowego powinny być oddalone mniej więcej o 2 km.
Pod wysadki przeznacza się pole w drugim roku po oborniku, na glebach słabszych — nawet w pierwszym roku po oborniku, dając ponadto saletrzak w ilości 200 kg/ha. Buraki uprawiane na oborniku lub po roślinach motylkowych nawozi się azotem tylko pogłównie w ilości 150-200 kg saletry amonowej na 1 ha. Średnie dawki nawozów fosforowych i potasowych wynoszą na i ha: 150-200 kg superfosfatu pylistego i tyleż soli potasowej 50%. Rzędy wyznacza się w kierunku północ-południe, co 50-80 cm, zależnie od żyzności gleby i odmiany; odległość buraków w rzędach wynosi 40 cm. Korcenie sadzi się możliwie najwcześniej na wiosnę, przysypując główki 5-centymetrową warstwą ziemi.
Zabiegi pielęgnacyjne polegają na odchwaszczaniu i zasileniu roślin po uformowaniu się rozety liście nawozami mineralnymi (150-200 kg superfosfatu pylistego i soli potasowej 50%). Gdy pędy mają 15-20 cm, buraki obredla się, a następnie powtarza ten zabieg 2-3 razy w ciągu okresu wegetacji, ostatni raz, gdy buraki kwitną. Wówczas trzeba je pod- sypać możliwie najwyżej, aby zapobiec wywracaniu się roślin pod ciężarem pędów.
Uprawa buraka ćwikłowego. Do zbioru przystępuje się wówczas, gdy 70-80% kłębków zżółknie, stwardnieje i częściowo wyschnie, co przypada najczęściej na drugą połowę sierpnia. Ścięte pędy nasienne wiąże się w małe snopki i ustawia w kopki, po 5-8 sztuk. Podczas słonecznej pogody powinny doschnąć w ciągu 2 tygodni. Wówczas przewozi się je na wozach wyściełanych płachtami i młóci. Kłębki doczyszcza się na wialni i dosusza- rozsypane w suchym przewiewnym miejscu — przerabiając raz dziennie szuflą. Jeszcze raz doczyszcza się kłębki na młynku, a następnie na płótniarce, na której pozostają, resztki łodyg. Kłębki należy zabezpieczyć przed myszami. Plon nasion z 1 ha wynosi 1,5-2 ton i więcej.

Komentarze do artykułu

Dodaj komentarz

Przeczytaj również: