Dział warzywa
Uprawa cebuli jaka gleba, cebula właściwości
Data: 2011-06-08, Data edycji: 2022-12-29
Klinkij w link poniżej i zostaniesz przeniesiony do wybranej części tego artykułu:
Wiadomości ogólne >> Wymagania klimatyczne i glebowe
cebula z siewu > z rozsady >> dymka uprawa >> przechowywanie >> cebula na nasiona.
Rośliny zaliczane do tej grupy należą do rodziny amarylkowatych. Częścią trwałą tych warzyw jest cebula, bardzo wyraźnie wykształcona, jak np. u cebuli zwyczajnej, albo bardzo słabo wykształcona, np. u cebuli siedmiolatki. Częścią jadalną jest cebula albo liście (podobnie jak szczypiorku) lub jedno i drugie.
Cebula zwyczajna składa się ze skróconego pędu, tzw. piętki, oraz mięsistych pochew liściowych, czyli łusek, w których nagromadzone są zapasy substancji pokarmowych. Kształt jej może być kulisty, płaski lub wrzecionowaty (u cebuli zwyczajnej) albo cylindryczny (u pora lub szczypiorku), u niektórych roślin wykształcają się duże, pojedyncze cebule, jak np. u pora i cebuli zwyczajnej, u innych drobne cebulki tworzące gniazda, jak np. u cebuli kartoflanki, lub małe cebulki, tzw. ząbki, tworzące główkę czosnku. Liście warzyw cebulowych są cylindryczne, długie i wewnątrz puste, tzw. szczypior, lub płaskie, równowąskie (u porów i czosnku).
Do grupy warzyw cebulowych, których częścią jadalną są cebule, wytworzone w pierwszym roku wegetacji należą: cebula zwyczajna, kartoflanka, perłowa, piętrowa, siedmiolatka, szalotka, por i czosnek.
Do grupy roślin cebulowych, których częścią jadalną jest szczypior, należą: cebula siedmiolatka i szczypiorek. Są to rośliny, których część nadziemna, stale zielona, marznie przy większych mrozach, a część podziemna jest trwała.
Większość tych roślin, z wyjątkiem cebuli piętrowej i czosnku, w drugim roku wegetacji wydaje pędy kwiatowe i nasiona. Cebula piętrowa i czosnek uprawiany w Polsce wydaje pędy, ale zamiast kwiatów tworzą się na nich małe cebulki, które można użyć do rozmnażania. Rośliny cebulowe są niewrażliwe na niskie temperatury, do rozwoju potrzebują umiarkowanej ilości wody (z wyjątkiem pora). Są to rośliny długiego dnia, a dla wszystkich, z wyjątkiem pora, długi dzień, jest warunkiem dobrego wykształcenia i wyrośnięcia cebuli. Dobrze udają się w przypadku uprawy cebuli na glebach ciepłych, próchnicznych, w kulturze ogrodniczej, niezachwaszczonych. Źle rosną na glebach kwaśnych.
Większość z wymienionych warzyw cebulowych ma dużą wartość energetyczną i biologiczną. Cebula właściwości zdrowotne. Sok cebuli i czosnku dzięki właściwościom bakteriobójczym ma zastosowanie w lecznictwie.
Zapoznaj się również z artykułem- choroby i szkodniki: Mączniak rzekomy w cebuli
Cebula właściwości. Opis botaniczny.
Uprawia się u nas jako roślinę dwuletnią, choć jest to roślina wieloletnia. Nasiona cebuli są czarne, trójgraniaste. W 1 gramie znajduje się około 300 nasion. Zdolność kiełkowania zachowują przez 2-3 lata. Kiełkują po 15-18 dniach. Budowa cebuli. Liścień wychodzący z ziemi jest zgięty kolankowato i na jego wierzchołku tkwi łupina nasienna. Liście właściwe (szczypior) są rurkowate, wewnątrz puste, liczba ich wynosi 12-15. System korzeniowy jest wiązkowy, rozpostarty płytko pod powierzchnią gleby. Właściwa łodyga (piętka) jest bardzo skrócona. Wyrastają z niej korzenie przybyszowe, a z wierzchołka wzrostu- liście.
Po wyrośnięciu kilku liści dolne części ich pochwy zaczynają grubieć, tworząc mięsiste łuski, z których składa się cebula. Zewnętrzne łuski, okrywające cebulę są cienkie, suche. Górne części pochew liściowych, ściśle przylegające do siebie, tworzą tzw. szyjkę. Cebula może wytworzyć kilka stożków wzrostu. W łuskach są gromadzone zapasy substancji pokarmowych. W końcu lata roślina kończy wegetację, szczypior złamuje się i zasycha Zasychają również korzenie.
Pozostawione w ziemi cebule po kilku tygodniach znów się ukorzeniają i na wiosnę wydają liście, a następnie tyle pędów kwiatostanowych, ile było w cebulach stożków wzrostu. Pędy kwiatowe mają 1-1,3 m wysokości. Kwiaty są obcopylne, białozielone, zebrane po 200-600 w kuliste baldachy. Owocem jest torebka zawierająca do 6 nasion.
U nasady piętki wytwarza się od jednej do kilku małych cebul niemających wartości handlowej.
Wartość energetyczna i biologiczna oraz znaczenie gospodarcze. Właściwości cebuli. Zawartość wody w szczypiorze wynosi średnio około 88%, a w cebuli 86,7%.
Jakie witaminy ma cebula? W szczypiorze znajduje się średnio 2,6% białka, w cebuli około 1,5%) białka oraz 3,7% cukru. Cebula właściwości lecznicze. Ponadto cebula zawiera dużo składników mineralnych i stosunkowo niewiele witaminy C. Wszystkie części rośliny zawierają prawie 0,05% olejku eterycznego, który nadaje jej specyficzny smak i zapach oraz działa pobudzająco na trawienie. Sok cebuli zawiera tzw. fitoncydy, które hamują rozwój niektórych bakterii w organizmie ludzkim.
Uprawa cebuli jaka gleba?
Udaje się najlepiej w okolicach, w których lato trwa dłużej niż przeciętnie. Wczesna wiosna o dostatecznej ilości opadów pozwala na dobre wzejście i silne ukorzenienie się roślin. W czerwcu, gdy zaczynają się tworzyć cebule, roślinom potrzebne są dość wysoka temperatura i niezbyt obfite opady. W okresie dojrzewania cebul pożądana jest pogoda sucha i słoneczna.
Uprawa cebuli jaka gleba? Udaje się dobrze na glebach żyznych, pszenno-buraczanych, łatwo nagrzewających się i jednocześnie zdolnych do zatrzymywania wody. Najodpowiedniejsze są dla niej czarnoziemy, czarne ziemie (poziomie wody gruntowej poniżej 1 m), lessy, glinki i mady na podłożu przepuszczalnym. Mocne, a nawet słabsze bielice obficie nawożone obornikiem nadają się również, ale plon jest niższy. W przypadku uprawy cebuli na terenach podmokłych po zmeliorowaniu mogą być użyte pod uprawę cebuli gleby torfowe i przytorfowe w południowym i środkowym pasie Polski.
Uprawa cebuli w gruncie
Cebula jaka gleba- na glebach próchnicznych, o dobrej kulturze, nawożonych często wysokimi dawkami obornika, cebulę uprawia się w drugim roku po oborniku, po ziemniaku lub ogórku, które pozostawiają niezachwaszczoną glebę, co ma duże znaczenie przy pielęgnowaniu cebuli. Dobrym przedplonem są rośliny strukturotwórcze, do których należą koniczyny z trawami. Na glebach o mniejszej zawartości próchnicy i przy stosowaniu mniejszych dawek obornika co 3-4 lata uzyskuje się znacznie większe plony w pierwszym roku po oborniku przyoranym na jesieni. W takim przypadku uprawy cebule zasychają normalnie i przechowują się dobrze.
Jest najbardziej wrażliwa na niedostatek potasu i wapnia w glebie. Niedobór powoduje słabszy rozwój roślin i wpływa na znaczne obniżenie plonu oraz gorsze przechowywanie się cebuli. Objawy niedoboru potasu poznajemy po wczesnym zasychaniu wierzchołków szczypiory. Niedobór wapnia powoduje bardzo słaby wzrost, a nawet całkowite jego zahamowanie. Szczypior ma jasną barwę, cebule na jesieni nie zasychają, są drobne, bączaste.
Niedobór azotu objawia się jasnozieloną barwą szczypioru, zahamowaniem wzrostu roślin i małym plonem. Nadmiar azotu natomiast powoduje silny wzrost szczypioru, późniejsze tworzenie się cebul, opóźnienie ich dojrzewania oraz pękanie suchych łusek zewnętrznych; cebule przenawożone azotem nie zasychają i źle się przechowują.
Na glebach słabszych zaleca się stosowanie obornika w ilości 30-40 t na 1 ha, zaraz po zbiorze przedplonu. Obornik dany na jesieni powinien być dobrze rozłożony. Bardzo dobry jest nawóz spod inspektów lub z pieczarkani. Doskonałe wyniki daje nawożenie kompostem (20-30 t/ha), który na wiosnę miesza się za pomocą kultywatora lub brony z wierzchnią warstwą gleby.
Oprócz nawozów organicznych daje się pod cebulę nawozy mineralne, zwłaszcza w drugim roku po oborniku. Nie mogą to być jednak nawozy zakwaszające glebę, np. siarczan amonowy. Z nawozów azotowych stosuje się saletrę lub saletrzak, z fosforowych- superfosfat, z potasowych- siarczan potasowy.
Gleby pod cebulę w pierwszym lub drugim roku po oborniku powinny zawierać w 1 l gleby: 80-100 g N, 50-80 mg P2O5 i 150-200 mg K2O. Na takich glebach należy zastosować na 1 ha: 140 kg N (550 kg saletrzaku lub 400 kg saletry amonowej), 70 kg P2O5 (1,60 kg superfosfatu potrójnego, granulowanego) i 210 kg K2O (4,20 kg siarczanu potasowego). Nawozy azotowe lepiej dać w całości przed siewem, gdyż pogłówne stosowanie (zwłaszcza w terminie spóźnionym, tj. w połowie czerwca) przedłuża wegetację roślin, utrudnia dojrzewanie cebul, obniża trwałość łuski i wpływa ujemnie na przechowywanie się cebul.
Na glebach torfowych odkwaszonych nie daje się obornika, tylko nawozy mineralne. Na torfach w pierwszych latach uprawy cebuli niepotrzebne są nawozy azotowe, ponieważ gleby te zawierają dostateczną ilość azotu, natomiast nawożenie nawozami potasowymi i fosforowymi jest konieczne, a dawki ich powinny wynosić na 1 ha: 70 kg P2O5 (1,60 kg superfosfatu potrójnego granulowanego), 210 kg K20 (4,2 q siarczanu potasowego) oraz 50 kg siarczanu miedzi.
Wiadomości ogólne >> Wymagania klimatyczne i glebowe
cebula z siewu > z rozsady >> dymka uprawa >> przechowywanie >> cebula na nasiona.
WARZYWA CEBULOWE- cebula
Rośliny zaliczane do tej grupy należą do rodziny amarylkowatych. Częścią trwałą tych warzyw jest cebula, bardzo wyraźnie wykształcona, jak np. u cebuli zwyczajnej, albo bardzo słabo wykształcona, np. u cebuli siedmiolatki. Częścią jadalną jest cebula albo liście (podobnie jak szczypiorku) lub jedno i drugie.
Cebula zwyczajna składa się ze skróconego pędu, tzw. piętki, oraz mięsistych pochew liściowych, czyli łusek, w których nagromadzone są zapasy substancji pokarmowych. Kształt jej może być kulisty, płaski lub wrzecionowaty (u cebuli zwyczajnej) albo cylindryczny (u pora lub szczypiorku), u niektórych roślin wykształcają się duże, pojedyncze cebule, jak np. u pora i cebuli zwyczajnej, u innych drobne cebulki tworzące gniazda, jak np. u cebuli kartoflanki, lub małe cebulki, tzw. ząbki, tworzące główkę czosnku. Liście warzyw cebulowych są cylindryczne, długie i wewnątrz puste, tzw. szczypior, lub płaskie, równowąskie (u porów i czosnku).
Do grupy warzyw cebulowych, których częścią jadalną są cebule, wytworzone w pierwszym roku wegetacji należą: cebula zwyczajna, kartoflanka, perłowa, piętrowa, siedmiolatka, szalotka, por i czosnek.
Do grupy roślin cebulowych, których częścią jadalną jest szczypior, należą: cebula siedmiolatka i szczypiorek. Są to rośliny, których część nadziemna, stale zielona, marznie przy większych mrozach, a część podziemna jest trwała.
Większość tych roślin, z wyjątkiem cebuli piętrowej i czosnku, w drugim roku wegetacji wydaje pędy kwiatowe i nasiona. Cebula piętrowa i czosnek uprawiany w Polsce wydaje pędy, ale zamiast kwiatów tworzą się na nich małe cebulki, które można użyć do rozmnażania. Rośliny cebulowe są niewrażliwe na niskie temperatury, do rozwoju potrzebują umiarkowanej ilości wody (z wyjątkiem pora). Są to rośliny długiego dnia, a dla wszystkich, z wyjątkiem pora, długi dzień, jest warunkiem dobrego wykształcenia i wyrośnięcia cebuli. Dobrze udają się w przypadku uprawy cebuli na glebach ciepłych, próchnicznych, w kulturze ogrodniczej, niezachwaszczonych. Źle rosną na glebach kwaśnych.
Większość z wymienionych warzyw cebulowych ma dużą wartość energetyczną i biologiczną. Cebula właściwości zdrowotne. Sok cebuli i czosnku dzięki właściwościom bakteriobójczym ma zastosowanie w lecznictwie.
Zapoznaj się również z artykułem- choroby i szkodniki: Mączniak rzekomy w cebuli
Wiadomości ogólne
Cebula właściwości. Opis botaniczny.
Uprawia się u nas jako roślinę dwuletnią, choć jest to roślina wieloletnia. Nasiona cebuli są czarne, trójgraniaste. W 1 gramie znajduje się około 300 nasion. Zdolność kiełkowania zachowują przez 2-3 lata. Kiełkują po 15-18 dniach. Budowa cebuli. Liścień wychodzący z ziemi jest zgięty kolankowato i na jego wierzchołku tkwi łupina nasienna. Liście właściwe (szczypior) są rurkowate, wewnątrz puste, liczba ich wynosi 12-15. System korzeniowy jest wiązkowy, rozpostarty płytko pod powierzchnią gleby. Właściwa łodyga (piętka) jest bardzo skrócona. Wyrastają z niej korzenie przybyszowe, a z wierzchołka wzrostu- liście.
Po wyrośnięciu kilku liści dolne części ich pochwy zaczynają grubieć, tworząc mięsiste łuski, z których składa się cebula. Zewnętrzne łuski, okrywające cebulę są cienkie, suche. Górne części pochew liściowych, ściśle przylegające do siebie, tworzą tzw. szyjkę. Cebula może wytworzyć kilka stożków wzrostu. W łuskach są gromadzone zapasy substancji pokarmowych. W końcu lata roślina kończy wegetację, szczypior złamuje się i zasycha Zasychają również korzenie.
Pozostawione w ziemi cebule po kilku tygodniach znów się ukorzeniają i na wiosnę wydają liście, a następnie tyle pędów kwiatostanowych, ile było w cebulach stożków wzrostu. Pędy kwiatowe mają 1-1,3 m wysokości. Kwiaty są obcopylne, białozielone, zebrane po 200-600 w kuliste baldachy. Owocem jest torebka zawierająca do 6 nasion.
U nasady piętki wytwarza się od jednej do kilku małych cebul niemających wartości handlowej.
Wartość energetyczna i biologiczna oraz znaczenie gospodarcze. Właściwości cebuli. Zawartość wody w szczypiorze wynosi średnio około 88%, a w cebuli 86,7%.
Jakie witaminy ma cebula? W szczypiorze znajduje się średnio 2,6% białka, w cebuli około 1,5%) białka oraz 3,7% cukru. Cebula właściwości lecznicze. Ponadto cebula zawiera dużo składników mineralnych i stosunkowo niewiele witaminy C. Wszystkie części rośliny zawierają prawie 0,05% olejku eterycznego, który nadaje jej specyficzny smak i zapach oraz działa pobudzająco na trawienie. Sok cebuli zawiera tzw. fitoncydy, które hamują rozwój niektórych bakterii w organizmie ludzkim.
Uprawa cebuli jaka gleba?
Wymagania klimatyczne i glebowe.
Udaje się najlepiej w okolicach, w których lato trwa dłużej niż przeciętnie. Wczesna wiosna o dostatecznej ilości opadów pozwala na dobre wzejście i silne ukorzenienie się roślin. W czerwcu, gdy zaczynają się tworzyć cebule, roślinom potrzebne są dość wysoka temperatura i niezbyt obfite opady. W okresie dojrzewania cebul pożądana jest pogoda sucha i słoneczna.
Uprawa cebuli jaka gleba? Udaje się dobrze na glebach żyznych, pszenno-buraczanych, łatwo nagrzewających się i jednocześnie zdolnych do zatrzymywania wody. Najodpowiedniejsze są dla niej czarnoziemy, czarne ziemie (poziomie wody gruntowej poniżej 1 m), lessy, glinki i mady na podłożu przepuszczalnym. Mocne, a nawet słabsze bielice obficie nawożone obornikiem nadają się również, ale plon jest niższy. W przypadku uprawy cebuli na terenach podmokłych po zmeliorowaniu mogą być użyte pod uprawę cebuli gleby torfowe i przytorfowe w południowym i środkowym pasie Polski.
Uprawa cebuli w gruncie
Stanowisko w zmianowaniu i nawożenie.
Cebula jaka gleba- na glebach próchnicznych, o dobrej kulturze, nawożonych często wysokimi dawkami obornika, cebulę uprawia się w drugim roku po oborniku, po ziemniaku lub ogórku, które pozostawiają niezachwaszczoną glebę, co ma duże znaczenie przy pielęgnowaniu cebuli. Dobrym przedplonem są rośliny strukturotwórcze, do których należą koniczyny z trawami. Na glebach o mniejszej zawartości próchnicy i przy stosowaniu mniejszych dawek obornika co 3-4 lata uzyskuje się znacznie większe plony w pierwszym roku po oborniku przyoranym na jesieni. W takim przypadku uprawy cebule zasychają normalnie i przechowują się dobrze.
Jest najbardziej wrażliwa na niedostatek potasu i wapnia w glebie. Niedobór powoduje słabszy rozwój roślin i wpływa na znaczne obniżenie plonu oraz gorsze przechowywanie się cebuli. Objawy niedoboru potasu poznajemy po wczesnym zasychaniu wierzchołków szczypiory. Niedobór wapnia powoduje bardzo słaby wzrost, a nawet całkowite jego zahamowanie. Szczypior ma jasną barwę, cebule na jesieni nie zasychają, są drobne, bączaste.
Niedobór azotu objawia się jasnozieloną barwą szczypioru, zahamowaniem wzrostu roślin i małym plonem. Nadmiar azotu natomiast powoduje silny wzrost szczypioru, późniejsze tworzenie się cebul, opóźnienie ich dojrzewania oraz pękanie suchych łusek zewnętrznych; cebule przenawożone azotem nie zasychają i źle się przechowują.
Na glebach słabszych zaleca się stosowanie obornika w ilości 30-40 t na 1 ha, zaraz po zbiorze przedplonu. Obornik dany na jesieni powinien być dobrze rozłożony. Bardzo dobry jest nawóz spod inspektów lub z pieczarkani. Doskonałe wyniki daje nawożenie kompostem (20-30 t/ha), który na wiosnę miesza się za pomocą kultywatora lub brony z wierzchnią warstwą gleby.
Oprócz nawozów organicznych daje się pod cebulę nawozy mineralne, zwłaszcza w drugim roku po oborniku. Nie mogą to być jednak nawozy zakwaszające glebę, np. siarczan amonowy. Z nawozów azotowych stosuje się saletrę lub saletrzak, z fosforowych- superfosfat, z potasowych- siarczan potasowy.
Gleby pod cebulę w pierwszym lub drugim roku po oborniku powinny zawierać w 1 l gleby: 80-100 g N, 50-80 mg P2O5 i 150-200 mg K2O. Na takich glebach należy zastosować na 1 ha: 140 kg N (550 kg saletrzaku lub 400 kg saletry amonowej), 70 kg P2O5 (1,60 kg superfosfatu potrójnego, granulowanego) i 210 kg K2O (4,20 kg siarczanu potasowego). Nawozy azotowe lepiej dać w całości przed siewem, gdyż pogłówne stosowanie (zwłaszcza w terminie spóźnionym, tj. w połowie czerwca) przedłuża wegetację roślin, utrudnia dojrzewanie cebul, obniża trwałość łuski i wpływa ujemnie na przechowywanie się cebul.
Na glebach torfowych odkwaszonych nie daje się obornika, tylko nawozy mineralne. Na torfach w pierwszych latach uprawy cebuli niepotrzebne są nawozy azotowe, ponieważ gleby te zawierają dostateczną ilość azotu, natomiast nawożenie nawozami potasowymi i fosforowymi jest konieczne, a dawki ich powinny wynosić na 1 ha: 70 kg P2O5 (1,60 kg superfosfatu potrójnego granulowanego), 210 kg K20 (4,2 q siarczanu potasowego) oraz 50 kg siarczanu miedzi.
Komentarze do artykułu
Dnia 2022-12-04
Adam skomentował(a):
Bardzo ładnie i szczegółowo napisane. Korzystam z tych porad.
Przeczytaj również:
Dymka uprawa, cebula uprawa z rozsady, Kiedy i jak sadzić cebulę Warto zainwestować w szybsze i wcześniejsze zbiory
Zbiór cebuli, łamanie szczypioru cebuli kiedy, cebula nasiona Kiedy zbierać wykopywać cebulę
Uprawa szczypiorku na polu, jak siać szczypiorek do gruntu, nawożenie Szczypiorek nie jest wrażliwy na mróz.
Śmietka cebulanka zwalczanie, szkodniki cebuli i czosnku, pora Szkodniki: Śmietka cebulanka,węgorek niszczyk, chowacz szczypiorak choroby:mączniak rzekomy,głownia cebuli