Czytaj również- Hodowla ogórków na nasiona >> w inspekcie >> w szklarni >> pod folią

Ogórek pod folią. Ogórek szklarniowy uprawa

W porównaniu z pomidorem ogórek wymaga wyższej temperatury i większej wilgotności powietrza, a nie potrzebuje silnego wietrzenia, toteż dobrze udaje się w szklarniach małych, mniej przewiewnych, byleby ciepłych. Zasadniczym warunkiem udanej uprawy jest możliwość utrzymania w szklarni temperatury 20°C. Ogórki w szklarni uprawia się na stołach lub w gruncie. Dobrze rośnie zwłaszcza w szklarniach z dolnym systemem ogrzewania.
Uprawa ogórka szklarniowego wymaga takiej samej ziemi jak do uprawy ogórka inspektowego.
Odmiany szklarniowe ogórka. Na wczesny zbiór uprawia się odmiany partenokarpiczne, to jest wiążące owoce bez zapylania. Owoce takie są długie, cienkie i bez nasion. Owoce tych odmian powstałe po zapyleniu są niekształtne i mają mniejszą wartość handlową.
Aby owady zapylające nie dostały się do szklarni, trzeba wietrzniki zaopatrzyć w siatki.

Produkcja rozsady.

Ogórki szklarniowe uprawa. Na zbiór najwcześniejszy (w końcu lutego) wysiewa się nasiona w końcu listopada lub na początku grudnia. Produkcja rozsady trwa wówczas 45-50 dni. Im późniejszy wysiew, tym krócej trwa produkcja rozsady, jednak najkrócej około 36 dni. Nasiona, zaprawione 1-procentową formaliną wysiewa się do skrzynek. Siewki przepikowuje się do doniczek o średnicy 8 cm. Gdy ukażą się pierwsze liście i korzenie przerosną ziemię, rozsadę przesadza się do doniczek o średnicy 10 cm. Do chwili wzejścia roślin utrzymuje się temperaturę 26— 23°C, później 22-24°C w dni słoneczne, 18-20°C w dni pochmurne i około 18°C nocą.
Korzystnie jest doświetlać rozsadę, skracając okres ciemności do 10-11 godzin.
Rozsada z 3-5 dobrze wykształconymi liśćmi jest gotowa do sadzenia na miejsce stale.

Sadzenie na stołach.

Ogórek odmiany. Najwcześniejsze odmiany szklarniowe uprawia się na stołach, późniejsze w gruncie szklarni ogrzewanych. Na dnie stołów umieszcza się warstwę drenażu (pęczki chrustu lub sączki drenarskie ułożone wzdłuż rzędów), na której układa się 4-8-centymetrową warstwę obornika z torfem, następnie 10-15-centymetrową warstwę ziemi ogórkowej.
Sadzenie ogórków w szklarni. Na stołach w rzędach odległych o 1 m sadzi się rozsadę co 50-80 cm, zależnie od sposobu prowadzenia roślin. Można również ułożyć pośrodku stołu wał z obornika i na jego grzbiecie posadzić rozsadę ogórka.
Na pozostałej powierzchni stołów układa się 8-centymetrową warstwę torfu z obornikiem i przysypuje 5-centymetrową warstwą ziemi ogórkowej. Wzdłuż wału robi się rusztowanie z kilku rzędów drutów rozciągniętych poziomo co 15-20 cm lub rozpina siatkę nylonową o oczkach 15-centymetrowej średnicy oczek; wysokość siatki wynosi od 1,5 do 2,5 m zależnie od wysokości szklarni. Można również rozmieścić przy roślinach pionowe sznury.

Uprawa na wałach z obornika.

Rzędy wyznacza się co 1 m wzdłuż linii wyznaczającej rząd, robi się bruzdę głębokości około 20 cm i szerokości 40 cm, napełnia się ją ciepłym obornikiem końskim do wysokości 10 cm i przysypuje 15-centymetrową warstwą ziemi. W rzędzie sadzi się rośliny co 35-90 cm, w zależności od sposobu ich prowadzenia. Ogórki prowadzone na jeden pęd sadzi się co 40 cm. Wzdłuż rzędów robi się rusztowania, podobnie jak przy uprawie na stołach, lub umieszcza przy roślinach sznury pionowe.

Uprawa ogórków na słomie, na belach ze słomy.

W związku z trudnościami w uzyskaniu obornika końskiego stosuje się jako materiał grzejny słomę żytnią lub przenną sprasowaną w bele. Wzdłuż rzędów odległych o 40-45 cm kopie się rowy głębokości 25 cm i nieco szersze od bel, które mają przednie 60 cm szerokości. Bele układa się ściśle w rowie i zlewa przez sitko kilkakrotnie wodą aż do nasycenia (około 500-600 1 wody na 1 m3 słomy).

Nawożenie ogórków szklarniowych

Następnie wilgotną słomę zlewa się roztworem nawozów, biorąc 5 kg mieszanki Mis 3 i 1 kg saletry amonowej na 100 kg suchej słomy.
Po 4-5 dniach, gdy temperatura wewnątrz bel słomy przekroczy 40°C,przykrywa się je 10-15 centymetrową warstwą ziemi ogórkowej lub podłożem torfowym. Z chwilą obniżenia temperatury wewnątrz bel do 32-34°C sadzi się rośliny w rzędzie co 35-40 cm.

Prowadzenie i cięcie.

Uprawa ogórków na sznurkach

W uprawie ogórka w szklarni stosuje się dwa sposoby prowadzenia:

Prowadzenie na 1 pęd.

Pęd główny, przywiązany do rusztowania lub owijany dookoła sznura, rośnie prosto do góry, pędy boczne rozpina się prostopadle do pędu głównego i przycina za pierwszym lub za drugim zawiązkiem, zależnie od rozstawy roślin. Wyrastające pędy drugiego rzędu przycina się za liściem nad pierwszym zawiązkiem. Przy prowadzeniu na 1 pęd plon wczesny jest wyższy, ale ogólny nieco niższy niż przy prowadzeniu na 3 pędy.

Prowadzenie na 3 pędy

.
Ogórki uprawa na sznurkach. Gdy rozsada ma już wykształcone 3 liście, usuwa się nad ostatnim wierzchołek pędu. Z kątów liści wyrastają 3 równorzędne pędy, które przywiązuje się do rusztowania w odległości 30 cm jeden od drugiego, kierując ku górze. Wyrastające z kątów liści pędy drugiego rzędu przycina się za liściem nad pierwszym zawiązkiem. Wyrastające pędy trzeciego rzędu przycina się również za liściem nad pierwszym zawiązkiem.
Zabiegi pielęgnacyjne.
Gdy rozrastające się korzenie wydostaną się w postaci białego meszku na powierzchnię ziemi, trzeba pogrubić warstwę ziemi o 4-5 cm. Zazwyczaj należy to powtarzać trzykrotnie.
W pomieszczeniach trzeba utrzymywać w dni słoneczne temperaturę do 35 °C w dni pochmurne około 20°C, a nocą nie mniej niż 16°C. Podlewamy rośliny co 2-5 dni.
Ziemia powinna być wciąż pulchna i wilgotna, ale nie za mokra. Aby utrzymać niezbędną wilgotność powietrza, zwłaszcza w dni słoneczne, należy 2-3 razy dziennie spryskiwać wodą liście roślin oraz przejścia i ściany szklarni. W dni pochmurno wilgotność powietrza w szklarni nie powinna przekraczać 70 %.
Gdy tylko ogórki zaczną owocować, trzeba zasilić je nawozami mineralnymi gnojówką albo krowieńcem. Zasila się je podobnie jak ogórki inspektowe, z tą różnicą, że dawki nawozów stosuje się o połowę mniejsze, ale dwa razy częściej.
W długie słoneczne dni należy zacieniać dach i południowe ściany szklarni. Plon wynosi 15-20 kg z 1 m2.

Ogórek pod folią

W ostatnich latach na dużą skalę rozpowszechnia się uprawa ogórka pod folią. Mała przewiewność i duża wilgotność powietrza w tunelu z folii wpływają korzystnie na wzrost i owocowanie ogórka i w tych warunkach ogórek pod folią czuje się bardzo dobrze.
Uprawa ogórka pod folią jest prowadzona w tunelach niskich (wąskich) i wysokich (szerokich).

Tunele niskie.

Uprawa ogórków w tunelu. Zajmują one szerokość jednego zagonu (około 120 cm) i mają 70-80 cm wysokości, są zazwyczaj nieogrzewane. Ustawia się je przeważnie na zboczu południowym lub południowo-zachodnim w kierunku wschód-zachód, a więc w poprzek zbocza.
Kiedy siać ogórki pod folią? Przygotowanie rozsady trwa jeden miesiąc. Rozsadę w fazie trzech liści sadzi się między 30 kwietnia a 8 maja.
Uprawa ogórków na słomie. Wcześniejszy i wyższy plon uzyskuje się przy sadzeniu roślin na walach z obornika lub słomy, przygotowanych podobnie jak w szklarni.
W dni słoneczne należy tunele wietrzyć i często zraszać ziemię. Jeżeli powierzchnia ziemi jest wilgotna, to nawet zaniedbawszy wietrzenia w dniu słonecznym, nie zniszczy się roślin, gdyż para wodna skropli się na wewnętrznej powierzchni folii i zacieni nieco rośliny.
Gdy rośliny zaczną zawiązywać pierwsze owoce, trzeba zastosować dokarmianie. Folię zdejmuje się, gdy temperatura zewnętrzna nocą ustali się na poziomie powyżej 12°C, co ma miejsce około połowy czerwca.

Tunele wysokie.

Uprawa ogórka w tunelu. Tunele wysokie mają 4-6-9 m szerokości i odpowiednio 2-3-4,5 m wysokości. ogórek Uprawa na sznurkach. Najodpowiedniejsze do uprawy w nich są odmiany krótko owocowe szklarniowe. Uprawia się je na belach ze słomy lub w rowach napełnionych obornikiem końskim.
Uprawa w tunelach wysokich ogrzewanych podobna jest do uprawy w szklarniach ciepłych, w tunelach nieogrzewanych, w szklarniach zimnych.

Komentarze do artykułu

Dodaj komentarz