Dział warzywa
Choroby i szkodniki chrzanu, rabarbaru, szkodniki szparagów i szczawiu
Data: 2011-06-08, Data edycji: 2022-10-01
Do warzyw wieloletnich należą: chrzan, rabarbar, szczaw, szparag. Wymienione są poniżej:
1. Poskrzypka szparagowa, poskrzypka dwunastokropkowa 2. Bielinek kapustnik i piętnówki.
1. Zgnilizna wierzchołkowa rabarbaru. 2. Mączniak rzekomy rabarbaru 3. Rdza szparagowa. 4. Więdnięcie infekcyjne chrzanu (werticylioza). 5. Czarna plamistość chrzanu. 6. Bielik krzyżowych na chrzanie.
Jest to chrząszcz długości 5-5,2 mm, ciemnogranatowy z czerwoną obwódką na przedpleczu i żółtymi plaskami na pokrywach. Chrząszcz żywi się młodymi pędami i gałązkami. Samica składa jaja na łodygach i gałęziakach. Larwy objadają gałązki. Po zakończeniu rozwoju schodzą do gleby, gdzie się przepoczwarczają.
Jednocześnie na szparagach występuje drugi szkodnik-
Przed kwitnieniem roślin, po zaobserwowaniu szkodników opryskiwać rośliny.
Szkodniki szparagów. Jest to muchówka długości 5-8 mm, z zygzakowatą wstęgą na skrzydłach. Składa jaja na wiosnę do wnętrza pędu, tuż pod wierzchołkiem. Białe larwy, długości około 10 mm, żerują wewnątrz pędów, które skracają się, stopniowo żółkną i zamierają.
1. Wycinać uszkodzone pędy u podstawy i niszczyć je.
2. Jednoroczne i dwuletnie plantacje opryskiwać co 7-10 dni od połowy kwietnia do końca wyrastania pędów; a plantacje plonujące bezpośrednio po zakończeniu zbiorów.
Bielinek kapustnik szkodnik. Gąsienice tych szkodników żerują na chrzanie. Zwalcza się je tymi samymi preparatami co na roślinach kapustnych. Czytaj więcej: bielinek-kapustnik
Rabarbar choroby. Choroba poraża starsze karpy. Bakterie powodują gnicie tkanek pod wierzchołkiem wzrostu, w wyniku czego pąki wierzchołkowe często zamierają. Przy silnym porażeniu następuje gnicie karp, a liście przybierają jaskrawoczerwoną barwę.
1. Nie sadzić rabarbaru na polu, gdzie choroba ta już występowała.
2. Sadzonki brać tylko ze zdrowej plantacji.
3. Chore rośliny usuwać i niszczyć, a miejsca po nich dezynfekować świeżo gaszonym wapnem lub chlorkiem bielącym.
Choroby rabarbaru. Grzyb atakuje przede wszystkim siewki i młode rośliny. Na liściach występują początkowo bladozielone plamy nieregularnych kształtów. W miarę postępu choroby plamy powiększają, się i przybierają barwę żółtobrunatną. Na dolnej stronie liści występuje delikatny, często trudno dostrzegalny nalot. Przypuszczalnie grzyb zimuje w postaci zarodników przetrwalnikowych.
1. Zbierać i palić porażone liście.
2. Młode karpy, z których jeszcze nie zbiera się ogonków liściowych, należy opryskiwać preparatami miedziowymi lub karbaminianowymi.
Na zielonych częściach roślin pojawiają się wiosną i latem pomarańczowożółte, potem rdzawo-brunatne skupienia zarodników grzyba. Porażone części roślin przedwcześnie zamierają, rośliny rosną słabo i przedwcześnie kończą wegetację, wskutek czego obniża się plon wypustek w następnym roku. Przy silnym porażeniu obniżka może wynieść 40%.
1. Wycinać i usuwać z plantacji porażone pędy.
2. Jesienią ściąć części nadziemne i spalić.
3. Opryskiwać rośliny co 14 dni od zakończenia zbioru wypustek.
Na młodych plantacjach nieplonujących zabiegi rozpocząć na początku czerwca.
Choroby i szkodniki chrzanu. Grzyb poraża wiązki naczyniowe korzenia. Na jego przekroju widoczne są ciemne pierścienie. Porażone korzenie chrzanu tracą wartość handlową. Źródłem zakażenia jest przypuszczalnie gleba. Grzyb może być również przenoszony przez sadzonki pochodzące z porażonych roślin.
1. Przestrzegać długiej przerwy w uprawie na tym samym polu.
2. Przygotowywać sadzonki tylko ze zdrowych roślin.
3. Przechowywać sadzonki w czystym piasku.
Chrzan choroby. Na korzeniu pojawiają się ciemne plamy. W miarę postępu choroby plamy zlewają się i następuje pękanie korowej części korzenia. Choroba występuje w szczególnie dużym nasileniu wówczas, gdy chrzan jest oczyszczany z korzeni bocznych podczas wilgotnej pogody. Grzyb dostaje się do korzenia przez miejsca zranione przy usuwaniu korzeni bocznych.
1. Przygotowywać sadzonki ze zdrowych korzeni.
2. Nie czyścić chrzanu z korzeni bocznych podczas wilgotnej pogody.
Na liściach występują białe, błyszczące, pęcherzykowate plamy, które powiększają się, pokrywając niemal całą blaszkę liściową. Liście zasychają.
Po wystąpieniu pierwszych objawów należy starannie opryskać rośliny. Po 2 tygodniach zabieg powtórzyć.
Szkodniki.
1. Poskrzypka szparagowa, poskrzypka dwunastokropkowa 2. Bielinek kapustnik i piętnówki.
Choroby.
1. Zgnilizna wierzchołkowa rabarbaru. 2. Mączniak rzekomy rabarbaru 3. Rdza szparagowa. 4. Więdnięcie infekcyjne chrzanu (werticylioza). 5. Czarna plamistość chrzanu. 6. Bielik krzyżowych na chrzanie.
Choroby i szkodniki chrzanu, szparagów, rabarbaru i szczawiu.
Poskrzypka szparagowa.
Jest to chrząszcz długości 5-5,2 mm, ciemnogranatowy z czerwoną obwódką na przedpleczu i żółtymi plaskami na pokrywach. Chrząszcz żywi się młodymi pędami i gałązkami. Samica składa jaja na łodygach i gałęziakach. Larwy objadają gałązki. Po zakończeniu rozwoju schodzą do gleby, gdzie się przepoczwarczają.
Jednocześnie na szparagach występuje drugi szkodnik-
poskrzypka dwunastokropkowa.
Jest to chrząszcz o zabarwieniu rudawym z ciemnymi plamami. Larwy tego gatunku zjadają również jagody szparaga. W ciągu roku występują 2 pokolenia obu szkodników.Zwalczanie.
Przed kwitnieniem roślin, po zaobserwowaniu szkodników opryskiwać rośliny.
Trzep szparagówka.
Szkodniki szparagów. Jest to muchówka długości 5-8 mm, z zygzakowatą wstęgą na skrzydłach. Składa jaja na wiosnę do wnętrza pędu, tuż pod wierzchołkiem. Białe larwy, długości około 10 mm, żerują wewnątrz pędów, które skracają się, stopniowo żółkną i zamierają.
Zapobieganie i zwalczanie.
1. Wycinać uszkodzone pędy u podstawy i niszczyć je.
2. Jednoroczne i dwuletnie plantacje opryskiwać co 7-10 dni od połowy kwietnia do końca wyrastania pędów; a plantacje plonujące bezpośrednio po zakończeniu zbiorów.
Bielinek kapustnik i piętnówka kapustnica.
Bielinek kapustnik szkodnik. Gąsienice tych szkodników żerują na chrzanie. Zwalcza się je tymi samymi preparatami co na roślinach kapustnych. Czytaj więcej: bielinek-kapustnik
Szczaw choroby, choroby rabarbaru i szczawiu, chrzan choroby.
Zgnilizna wierzchołkowa rabarbaru.
Rabarbar choroby. Choroba poraża starsze karpy. Bakterie powodują gnicie tkanek pod wierzchołkiem wzrostu, w wyniku czego pąki wierzchołkowe często zamierają. Przy silnym porażeniu następuje gnicie karp, a liście przybierają jaskrawoczerwoną barwę.
Zapobieganie i zwalczanie.
1. Nie sadzić rabarbaru na polu, gdzie choroba ta już występowała.
2. Sadzonki brać tylko ze zdrowej plantacji.
3. Chore rośliny usuwać i niszczyć, a miejsca po nich dezynfekować świeżo gaszonym wapnem lub chlorkiem bielącym.
Mączniak rzekomy rabarbaru.
Choroby rabarbaru. Grzyb atakuje przede wszystkim siewki i młode rośliny. Na liściach występują początkowo bladozielone plamy nieregularnych kształtów. W miarę postępu choroby plamy powiększają, się i przybierają barwę żółtobrunatną. Na dolnej stronie liści występuje delikatny, często trudno dostrzegalny nalot. Przypuszczalnie grzyb zimuje w postaci zarodników przetrwalnikowych.
Zapobieganie i zwalczanie.
1. Zbierać i palić porażone liście.
2. Młode karpy, z których jeszcze nie zbiera się ogonków liściowych, należy opryskiwać preparatami miedziowymi lub karbaminianowymi.
Rdza szparagowa.
Na zielonych częściach roślin pojawiają się wiosną i latem pomarańczowożółte, potem rdzawo-brunatne skupienia zarodników grzyba. Porażone części roślin przedwcześnie zamierają, rośliny rosną słabo i przedwcześnie kończą wegetację, wskutek czego obniża się plon wypustek w następnym roku. Przy silnym porażeniu obniżka może wynieść 40%.
Zapobieganie i zwalczanie.
1. Wycinać i usuwać z plantacji porażone pędy.
2. Jesienią ściąć części nadziemne i spalić.
3. Opryskiwać rośliny co 14 dni od zakończenia zbioru wypustek.
Na młodych plantacjach nieplonujących zabiegi rozpocząć na początku czerwca.
Więdnięcie infekcyjne chrzanu (werticylioza).
Choroby i szkodniki chrzanu. Grzyb poraża wiązki naczyniowe korzenia. Na jego przekroju widoczne są ciemne pierścienie. Porażone korzenie chrzanu tracą wartość handlową. Źródłem zakażenia jest przypuszczalnie gleba. Grzyb może być również przenoszony przez sadzonki pochodzące z porażonych roślin.
Zapobieganie.
1. Przestrzegać długiej przerwy w uprawie na tym samym polu.
2. Przygotowywać sadzonki tylko ze zdrowych roślin.
3. Przechowywać sadzonki w czystym piasku.
Czarna plamistość chrzanu.
Chrzan choroby. Na korzeniu pojawiają się ciemne plamy. W miarę postępu choroby plamy zlewają się i następuje pękanie korowej części korzenia. Choroba występuje w szczególnie dużym nasileniu wówczas, gdy chrzan jest oczyszczany z korzeni bocznych podczas wilgotnej pogody. Grzyb dostaje się do korzenia przez miejsca zranione przy usuwaniu korzeni bocznych.
Zapobieganie.
1. Przygotowywać sadzonki ze zdrowych korzeni.
2. Nie czyścić chrzanu z korzeni bocznych podczas wilgotnej pogody.
Bielik krzyżowych na chrzanie.
Na liściach występują białe, błyszczące, pęcherzykowate plamy, które powiększają się, pokrywając niemal całą blaszkę liściową. Liście zasychają.
Zwalczanie.
Po wystąpieniu pierwszych objawów należy starannie opryskać rośliny. Po 2 tygodniach zabieg powtórzyć.
Komentarze do artykułu
Przeczytaj również:
Ogórek uprawa w gruncie, ogórek nawożenie, ogórki gruntowe pod folią Na tym samym miejscu można uprawiać ogórek nie częściej niż co 3 lata.
Uprawa cebuli jaka gleba, cebula właściwości Sok cebuli dzięki właściwościom bakteriobójczym ma zastosowanie w lecznictwie.
Nawóz pod czosnek zimowy, kiedy sadzić czosnek zimowy Czosnek stanowi surowiec dla przemysłu farmaceutycznego ze względu na działanie bakteriobójcze.
Por uprawa z rozsady, por sadzenie, rozsada Por- rośliny dorosłe znoszą dobrze kilkunastostopniowe mrozy.