Strona głównasady

Dział sady

Choroby truskawek, werticylioza, rizoktonioza, czerwona zgnilizna

Data: 2022-12-31, Data edycji: 2023-02-10

Przeczytaj także: historia truskawki -> truskawki fragaria, truskawka pochodzenie, terminarz prac, produkcja sadzonek, zakładanie plantacji matecznej, przygotowanie gleby i sadzonek, nawożenie przed sadzeniem, terminy i systemy sadzenia, zakładanie plantacji, sadzenie truskawek, nawożenie pogłówne, nawadnianie, koszenie liści, szkodniki kwieciak , szkodniki mątwik , choroby mączniak

Werticylioza.


Choroby truskawek. Do najpospolitszych chorób korzeni należy werticylioza. Na zarażonych polach powoduje ogromne straty, obniżając plon o co najmniej 50% i doprowadzając w krótkim czasie do całkowitego wyniszczenia roślin wrażliwych odmian. Wczesne stadium choroby można rozpoznać (po wykopaniu chorej rośliny i o płukaniu korzeni) po zbrunatnieniu powierzchni korzeni oraz szyjki korzeniowej. Typowe objawy choroby występują najczęściej na jednorocznych roślinach. Wskutek częściowego zniszczenia systemu korzeniowego oraz zatkania naczyń przewodzących wodę i substancje pokarmowe przez rozwijającą się w nich grzybnię dochodzi do mniej lub bardziej gwałtownego więdnięcia i zamierania starszych liści. Pojawiają się na nich najpierw żółtoczerwone, później brunatne przebarwienia. Liście najmłodsze pozostają najdłużej żywe, jednak wzrost ich jest silnie zahamowany. Drugą przyczyną więdnięcia liści są substancje toksyczne, wydzielane przez grzyb. Silnie porażone rośliny wkrótce zamierzają. Zakażeniu roślin sprzyja wysoka wilgotność gleby, natomiast więdnięciu i zamieraniu roślin sucha i upalna pogoda. Objawy te są zwykle widoczne już w czerwcu. Porażone korzenie czernieją, a w bardzo wilgotnej glebie pokrywają się białym nalotem.
W matecznikach choroba poraża również rozłogi i sadzonki. Na chorych rozłogach najpierw pojawiają się brązowe plamy, później zamierają i rozłogi, i sadzonki. Infekcja rozłogów następuje z powierzchni gleby . Grzyb najlepiej rozwija się w temperaturze około 20 stopni Celsjusza, w bardzo wilgotnej glebie o pH 7,0. Niektóre szkodniki uszkadzając korzenie, ułatwiają infekcję.
Zwalczanie. Jedyną pewną metodą zapobiegania chorobie jest zakładanie plantacji na glebie wolnej od grzyba. Materiał sadzeniowy powinien jednak pochodzić ze zdrowiej plantacji matecznej, choroba bowiem może być przeniesiona na nową plantację z sadzonkami niewykazującym jeszcze objawów porażenia. Na polu, gdzie obserwowano więdnięcie roślin uprawnych lub chwastów nie należy sadzić truskawki, gdyż uprawa będzie nieopłacalna. Ponieważ microsklerocje grzyba mogą przeżyć w glebie około 10 lat, plantację truskawek można założyć na zarażonym polu dopiero po 10 latach uprawy innych roślin, mało podatnych na tę chorobę. Przed przynajmniej 3 lata przed sadzeniem truskawek nie należy uprawiać ziemniaków, pomidorów, tytoniu i maliny. Silnym porażeniu mogą również ulegać ogórek, słonecznik, mięta, brzoskwinia i morela. Najlepsze wyniki daje uprawa roślin z rodziny krzyżowych jak kapusta wczesna, rzepak, gorczyca itp., które ograniczają rozwój grzyba w glebie i sprzyjają dobremu wzrostowi posadzonych roślin truskawki.
Po zauważeniu na plantacji objawów więdnięcia należy natychmiast wykopać i spalić chore rośliny. Ten sposób nie dopuszcza się do nagromadzenia mikrosklerocjów grzyba w glebie.
Zwalczenie werticyliozy na plantacji założonej na zakażonym polu jest w zasadzie niemożliwe.
a

Choroby truskawek. Rizoktonioza.


Choroba ta wywołana przez grzyb poraża głównie truskawki posadzone w sadach. Najbardziej charakterystyczne objawy występują podczas kwitnienia truskawek. Pąki rozwijają się później lub zamierają. Zewnętrzne liście kładą się na ziemi, a młode – słabe i zdeformowane – często zasychają. Część nadziemna chorych roślin obumiera w krótkim czasie, niektóre rośliny powracają jednak do zdrowia, lecz nie wydają owoców. Niektóre objawy choroby są podobne do objawów spowodowanych przez węgorka truskawkowca, jednak ogonki liściowe i pąki wykazują objawy gnicia, których brak przy uszkodzeniu roślin przez węgorka. Choroba często występuje na roślinach zbyt głęboko posadzonych. Na owocach bezpośrednio stykających się z ziemią może występować tzw. zgnilizna twarda. Porażenie truskawek jest zwykle jednostronne, a w miejscu infekcji powstaje brunatna, twarda plama, wyraźnie oddzielona od zdrowej części owocu. Rozwojowi grzyba sprzyja chłodna, wilgotna wiosna. Grzyb atakuje też chwasty, w których może przetrwać przez długi okres.
Zwalczanie.
Najlepszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się rizoktoniozy jest zakładanie plantacji ze zdrowych sadzonek. Wypadku wystąpienia tej choroby należy bezwzględnie zrobić przerwę w uprawie truskawek i ziemniaków na tym polu. Przerwa powinna trwać 4 – 5 lat. Skuteczne jest również odkażanie sadzonek, polegające na zanurzeniu ich na minutę w wodzie o temperaturze 46 stopni Celsjusza.

Czerwona zgnilizna korzeni truskawki.


Czerwona zgnilizna korzeni truskawki wywołana jest przez grzyb porażający liczne rośliny i powodujący zgniliznę owoców. Czerwona zgnilizna korzeni truskawki jest jedną z najgroźniejszych chorób, wyniszczającą zwykle całe plantacje. Występuje przede wszystkim w rejonach, w których truskawki uprawia się już od wielu lat.
Objawy choroby występują zazwyczaj w drugim roku uprawy truskawek i nasilają się stopniowo z roku na rok. Najbardziej widoczne objawy to: skarłowacenie roślin, żółknięcie, czerwienie i więdnięcie starszych liści wczesną wiosną i zielonkawoniebieskie zabarwienie młodych liści oraz obumieranie całych roślin. Choroba występuje zwykle na polu gniazdami, najczęściej wzdłuż rzędów w miejscach nisko położonych i podmokłych. Rozprzestrzenia się na plantacji stopniowo. Po wykopaniu chorych roślin stwierdza się zbrunatnienie wierzchołków i rdzenia młodych korzeni oraz obumieranie drobnych korzeni bocznych. Inne zewnętrzne tkanki korzenia pozostają zdrowe (jasno zabarwione). System korzeniowy jest słabo wykształcony, pozbawiony drobnych korzonków. Czerwone lub purpurowo brunatne zabarwienie rdzenia korzeni, typowe dla tej choroby, widoczne jest najlepiej od późnej jesieni do późnej wiosny po rozcieńczeniu korzeni wzdłuż osi. Często występuje ono jedynie na krótkim odcinku korzenia, tuż nad martwym wierzchołkiem korzenia. Grzyb uniemożliwia normalne funkcjonowanie korzeni, co przyczynia się do osłabienia roślin. Wkrótce porażone korzenie zostają opanowane przez inne pasożytnicze organizmy glebowe, które powodują szybkie ich gnicie. Silnie porażone rośliny zamierają. Masowe porażenie następuje wiosną lub pod koniec lata, po obfitych opadach atmosferycznych. Korzenie przerośnięte grzybnią zamierają. Rozwój choroby jest powolny.
Infekcji sprzyja wilgotna, niezdrenowana gleba i temperatura 10 – 12 stopni Celsjusza. Często zakażenie roślin następuje w matecznikach, z których chore sadzonki niewykazujące objawów porażenia przenoszą choroby na nowe plantacje.
Zwalczanie. Nowej plantacji nie należy zakładać bezpośrednio po zlikwidowaniu starej, a w wypadkach występowania choroby dozwolone jest powtórne sadzenie truskawek na tym polu dopiero po 8-10 latach.
Pod plantację należy wybierać gleby o dobrej strukturze, przepuszczalne lub też zdrenowane. Wykazano, że na zdrenowanej glebie średni plon owoców był wyższy o 38% niż na glebie bardzo wilgotnej niezdrenowanej.

Komentarze do artykułu

Dodaj komentarz

Przeczytaj również:

Uprawa truskawek choroby, szara pleśń, mączniak prawdziwy Zabiegi powodujące ograniczenie występowania chorób.

Truskawki uprawa nawożenie truskawek przed sadzeniem Jakie stosować nawożenie organiczne i kiedy. Ilości nawozów mineralnych i dawki.

Ogród truskawka. Uprawa truskawek gleba i sadzonki. Jak przewozić sadzonki, jakie będzie najlepsze miejsce na nową plantację, jakie rośliny na przedplon?

Wszystko o uprawie truskawek, sterowana uprawa truskawki, mateczniki Co należy zrobić, aby własna rozsada truskawek była wysokiej jakości.